Weet je wat het aller-aller-allerbest is om op adem te komen?
Gewoon even helemaal niets doen. Geen werk, geen columns schrijven, geen huishoudelijke taken, geen sociale verplichtingen; gewoon even helemaal niks. En weet je wat nog beter is dan niets doen? Nog minder doen! Gewoon op de bank zitten en helemaal niks, nada, noppes, niente, nul, rien du tout. Vertoeven, verblijven, soezen, suffen, dommelen… ofwel zoals de Italianen zeggen: dolce far niente.
Dat is het echte op adem komen. En als je dat dan toch doet, doe het dan in stijl. Trek die te grote badstoffen pyjama aan, zet een kop thee of iets sterkers en kruip onder een dekentje op de bank. Hmmm. Warm. Knus. Gezellig. Het echte werk… eh, nietsdoen. Quality me-time.
Het klinkt voor mij als een scène uit een feelgood-movie. Feit is echter dat de bank niet alleen van mij is en hoogstwaarschijnlijk al bezet is door, tja… tieners. De drankjes zijn gemeengoed, de voorraadkasten zijn min of meer geplunderd en het huis is gevuld met computer geluid en muziek. Dus rest mij alleen de mogelijkheid om uit te wijken naar een ander plekje om tot rust te komen. En dat is best moeilijk in een huis vol permanente gezelligheid. De tuin? Nee, te koud in de winter en te rumoerig in de zomer. De slaapkamer? Nee, gebrek aan comfortabele zitmeubelen. De keuken? Ook niet, die is ingenomen door snackende pubers en hun vrienden. Of misschien de toiletruimte die verscholen ligt achter de keuken? Het is er rustig. Er is literatuur voorradig. Maar nog belangrijker: de deur kan op slot. Een echt paradijsje van anderhalve vierkante meter. En niemand die me stoort, toch?
Helaas.
Mijn man en ik zagen ooit een documentaire op de Vlaamse televisie waarin de ouders van grote gezinnen werden gevraagd naar hun ervaringen. Eén van de vragen was of ze zich zo nu en dan terugtrokken op het toilet voor een beetje rust. Mijn man en ik proestten tegelijk uit: rust op het toilet in een groot gezin? Dat bestáát niet! De interviewer kreeg een tel later van de ouders in de documentaire exact hetzelfde antwoord. Hij was verbaasd.
Nee, ongestoord vertoeven op het toilet is een groot goed. En met vier kinderen zeldzaam. Heel zeldzaam. Wellicht daarom ook mijn queeste naar een rustige plek om adem te komen. Misschien moet ik wel doen wat de Italianen doen. In Italië wonen.
Hm, daar ga ik eens fijn over contempleren. Nu nog even een rustig plekje vinden daarvoor.