Stap even met mij terug in de tijd toen woorden werden toevertrouwd aan papier, zorgvuldig opgevouwen en opgeborgen in een omslag, om daarna te worden dichtgelikt en verzonden via die goeie oude Posterijen Telegrafie en Telefonie - ofwel de PTT. Toen de postbode nog een bekende was die met iedereen in de buurt een praatje maakte. En je halsreikend uitkeek of er die dag iets met de post zou komen. Die tijd. Toen.
Maar met het intreden van het digitale tijdperk hebben we een nieuwe speeltuin gevonden voor de pennevruchten van onze gedachten: de sociale media. Deze moderne versie van de vertrouwde postbode heeft tot een heuse moderne evolutie geleid van lezen en schrijven. Een verrassende, soms grappige twist aan onze dagelijkse beslommeringen.
Swipen en scrollen
Want ooit was lezen een rustige aangelegenheid, het bladeren door de pagina’s van een boek in je vertrouwde gemakkelijke stoel. De geur van papier. Maar vandaag de dag open je met slechts een tik op het scherm de poort naar een wereld van informatie, van nieuwsartikelen tot pakkende blogposts. Niet meer dagelijks wachten op een mogelijke brief, maar direct toegang tot een pretpark met informatie en entertainment. Want wie had gedacht dat lezen ooit zou evolueren tot een intense scroll-sessie op je favoriete social media platform? Geen pagina’s meer om te bladeren, maar pixels om te swipen en te scrollen. Een digitale ontmoetingsplaats van schrijvers en lezers, zonder dat je je huis hoeft te verlaten.
En laten we niet vergeten dat sociale media ons allemaal podiumkunstenaars heeft gemaakt! Iedereen kan op elk moment op het virtuele podium plaatsnemen en gedachten en meningen delen met een wereldwijd publiek. Onder een pseudoniem als het moet. Dus voorbij met de plankenkoorts. Kom maar op met die schijnwerpers en deel je monoloog in het digitale theater. In ieder van ons zit een Bo Burnham.
L8r
Ook schrijven heeft zich aangepast aan dit digitale tijdperk. Geen zorgen meer over het uitvegen van die onbedoelde inktveeg, maar in plaats daarvan het selecteren van de juiste emoji’s en afkortingen om onze gevoelens uit te drukken. Glimlachen doe je met een smiley, en ‘later’ kan worden afgekort tot ‘l8r’. Het is als het ontdekken van een nieuwe taal; een die vermakelijk maar ook verwarrend kan zijn.
Want, welke afkorting en emoji mag je wanneer gebruiken, en welke zijn ‘not done’? Laatst nog maande ik mijn puber die ergens logeerde al append aan om gezond te eten en vettige dingen te laten staan. Eenmaal thuis werd ik er voorzichtig op geduid dat mijn zorgvuldig geselecteerde aubergines en donuts daarvoor niet helemaal de juiste emoji’s zijn. Vreemd. Want aubergines zijn groenten, toch? Ik had op mijn beurt dan weer niet begrepen wat het ‘LMAO’ van mijn puber betekende - wie of wat is toch die LMAO? - maar had er niet naar durven vragen omdat dat waarschijnlijk ‘cringe’ zou zijn en ik een enorme ‘boomer’ zou lijken. Het resultaat: grote spraakverwarring. Pff... moeilijk hoor, die nieuwe taal.
Dan ga ik nu maar weer eens verder aan mijn online boodschappenlijstje van de Jumbo. Eh… mag ik nog steeds de aubergines aanklikken?
En mogen dat er twee zijn?