top of page

Nooit een dag verveling met jou...

Knappe langbenige lichtekooi zoekt gelijkgezinden voor dagen en nachten vol avontuur, spanning, romantiek en spetterende actie. Zoekt vooral veel afwisseling in persoon en genre. Hoe meer gedeeld, hoe liever. Ben jij degene die de deur naar mijn wereld opent en even meeloopt?


De tekst klinkt toch wel verleidelijk, niet? Misschien had ik de aankondiging voor de mini-bieb die ik een aantal weken geleden voor mijn huis plaatste, zo moeten verwoorden…


Feit is dat we vanaf nu een mini-bieb op de oprit hebben staan met daarnaast een bankje voor de ietwat enthousiaste lezer die graag al een stukje meepikt van het begin van het verhaal. Een mini-bieb was al een tijdje een droom van mij. Zelf ben ik namelijk een fervent lezer. Al van kinds af aan heb ik de microbe te pakken. Vanaf het moment dat ik kon lezen ging ik met mijn vader naar de bibliotheek om sprookjesboeken te lenen. Die bibliotheek leek helemaal niet op wat we nu gewoon zijn maar stond in een oud schoolgebouw. Als je binnenging via de hoge houten piepende deuren kwam de geur van boeken je al tegemoet. De sfeer van lezen en gelezen worden. Van boeken die de binnenkant van verschillende huishoudens al hadden gezien. Boeken met koffievlekken, kreuken in de pagina’s en omgedraaide oortjes. Kortom, boeken waar ik van houd.


Ja, echt. Voor mij liever geen nieuw boek en nog minder een e-reader. Voor mij graag het papieren goud dat al door de handen is geweest van tientallen andere enthousiaste lezers. Niets zo leuk als het lezen van kleine aantekeningen van de vorige lezer. Of een zin die onderstreept is. Wat zouden deze achter elkaar geschreven woorden voor betekenis hebben gehad voor de vorige lezer? Het maakt dat ik ik ze zeker nog een keertje lees. En nog een keertje.


Onlangs las ik het boek ‘Autobiography of a Yogi’ van Paramahansa Yogananda. Ik had een Engelstalige uitgave van 1975 hier in Nederland gekocht dat ooit op de planken van een boekhandel aan Piccadilly Circus in London had gestaan. Verder vond ik op de eerste pagina een persoonlijke boodschap waaruit ik kon afleiden dat dit boek ooit een cadeau was geweest voor iemand die zoekende was. Het opschrift gaf aan dat India de dame in kwestie misschien wel op weg kon brengen. Ik hoop echt dat ze is gegaan en wat ze zocht, ook gevonden heeft.


Even mag ik dan meekijken in iemands leven en voel ik me verbonden. En nu is de mini-bieb er dus op de oprit. Een knappe langbenige lichtekooi.


bottom of page